Gistermiddag was het zover: de winnares van de prijsvraag Chinees Koken hier op koken.blog kreeg haar beloofde Workshop Chinees Koken van Pay-Uun Hiu. Samen met vriendin Esther kon Marianne het door haar zo gewenste kijkje in de Chinese keuken krijgen. Op het programma stonden zes gerechten uit het boekje Oranje Soep van Witte Wolk, waarin Volkskrantredactrice Pay-Uun haar culinaire zoektocht naar haar Chinese roots beschrijft.
Na een korte kennismaking onder het genot van een kopje jasmijnthee vertelde Pay-Uun in het kort welke gerechten zij uitgekozen had om samen te gaan maken. In de Chinese keukens is het gebruikelijk om meerdere gerechten tegelijk op tafel te zetten die verschillen in kleur, smaak en structuur.
We begonnen met het meest bewerkelijke gerecht: de Hakka-tofu. Blokjes tofu moesten voorzichtig uitgehold worden, zodat ze gevuld konden worden met een geroerbakte vulling van gewelde shiitakes, selderij en ei. Daarna moest het blokje voorzichtig weer dichtgemaakt worden en in z'n geheel worden gefrituurd. Een lastig en bewerkelijk karwijtje, waar Marianne en Esther zich vol goede moed aan zetten.
Alle aanwijzingen en tips van Pay-Uun opvolgend knutselden ze mooie pakketjes in elkaar (hierboven) die tijdens het frituren niet leegliepen en dat was zoals het hoorde. Deze blokjes werden daarna in een saus van lente-ui, sojasaus en rijstwijn gelegd en in z'n geheel nog eens 30 minuten gestoomd in de wok (zie de onderste foto).
Intussen hakten en sneden we met echte Chinese hakmessen (heel voorzichtig!) allerlei andere groenten in stukjes, reepjes of heel fijn. De komkommer, lente-ui en minimaiskolfjes moesten in lange dunne reepjes voor de vegetarische variant van de pekingeend-pannekoekjes. Aubergines en diverse soorten verse en gedroogde paddestoelen mochten in blokjes voor een vegetarische Kaki Babi of een van de drie wokgerechten.
Intussen vertelde Pay-Uun over een van haar reizen naar China waar ze in een fabriek kon zien hoe shiitakes gekweekt, geplukt en gedroogd werden, diezelfde shiitakes die wij in het wokgerecht dat Drie tantes met koolharten gebruikten. Het bijzondere van de Chinese taal is dat karakters soms meerdere betekenissen kunnen hebben. Zo betekent 'gu' paddestoel, maar ook tante, en zo krijgt het gerecht een veel prozaischere naam dan eenvoudig 'drie soorten paddestoel met koolharten', zoals wij het hier in Nederland zouden noemen.
In dit gerecht gingen ook zogenaamde gedroogde apenhoofdpaddestoelen, waarvan je de naam direct begrijpt als je deze welt. En datzelfde geldt voor de gouden-naaldenpaddestoelen en de boomoorpaddestoelen. Ook deden we een beetje aan fushion-koken omdat Pay-Uun de vierseizoenenbonen met bloemenpeper voor de verandering eens met kouseband wilde maken. Dat bleek geen slechte keuze.
En toen werd het tijd om onder het genot van een glaasje rose de verschillende gerechten te gaan proeven. De geur van de verschillende gerechten had ons al ervan overtuigd dat we heerlijk zouden eten, en onze neus bleek ons niet in de steek te laten. Het meest favoriet was het wokgerecht dat paardenhoef met gouden naalden heette. Het knapperige van de waterkastanjes (de paardenhoef), het aardse van de gouden-naaldenpaddestoelen en het zoete van de saus vonden we allemaal het meest bijzonder.
Als toetje hadden we het onszelf makkelijk gemaakt met Thais ijs op basis van kokosmelk. Het pittige en tegelijk zoete ijs op basis van aardbeien en rode peper verraste ons, maar ook het ijs met onder andere limoen en geroosterde kokos was bijzonder lekker. Met een kopje koffie sloten we de avond af, maar natuurlijk niet voordat Pay-Uun haar boek met een persoonlijk woord voor ons signeerde.
Iedereen waaierde naar alle kanten van het land uit en ik bleef achter met een flinke berg afwas. Maar dat had ik er graag voor over. Pay-Uun, Marianne en Esther, ik heb een erg leuke middag en avond gehad en ik hoop dat jullie er net zo van hebben genoten als ik.
Lees ook:En de winnaar is ….
Lees ook:Vanmiddag workshop Chinees koken op koken.blog
Lees ook:Prijsvraag: Win een workshop Chinees koken met Pay-Uun Hiu
Lees ook:Superchef
Lees ook:Recept Yakitori
Hallo Edith
Voel mij nu toch wel weer schuldig over de afwas
Nogmaals bedankt voor de gastvrijheid en het initiatief voor deze workshop, ik heb er erg van genoten, en natuurlijk Pay-Uun ook heel erg bedankt, je zal het moeten doen in een vreemde keuken met 3 vreemde vrouwen die alles willen weten en op je handen staan te kijken en dan ook nog mee willen doen!! Complimenten
Werken met onbekende ingrediënten is wel heel erg leuk, als ik mijn ogen dicht doe proef ik het ook nog,zeker de paardenhoef met de gouden naalden.
Zonder deze workshop zou ik dit niet als eerste gemaakt hebben uit het boek, voel me wel vrijer om met de verschillende “tantes”aan de slag te gaan.
De treinreis was ook erg leuk, wat wil je ook anders met 2 geweldige boeken als gezelschap.Ik had wel net de laatste boemeltrein.
Wat mij betreft een succes en wanneer komt de volgende prijsvraag…..:)
Tot ziens
Dat mijn zus een fantastische kokkin en schrijfster is, dat wist ik al. Maar dat ze nu ook een hoofdprijs is geworden, is ook voor mij een verrassing. Maar ze heeft het zeker verdiend!
Echt geen zorgen hoor, Marianne, de afwasmachine heeft het meeste werk gedaan. En ik ben blij dat je het leuk vond, daar deden we het natuurlijk allemaal voor!
Pingback: Oranje soep van witte wolk | Koken
Ik had even een reactie op je recept in de volkskrant.
Wat is cakemeel?
Volkoren meel
spelt meel roggemeel? Tarwebloem misschien
wat is nou weer cake meel?
van de cake graan ofzo
doe niet zo belachelijk
cake meel….
Hoi Pascalle, Pay-Uun Hiu kan je via deze weg niet bereiken hoor. Probeer het eens via de site van de Volkskrant zelf: http://extra.volkskrant.nl/volkskeuken/