Je zult het misschien wat vreemd vinden, maar trends zijn er ook op ons bord. We eten nu anders dan pakweg 10 jaar geleden en onze oma’s zouden toen zij net zo oud waren als wij nu ook heel anders gegeten hebben. Maatschappelijke, wetenschappelijke, economische en culturele ontwikkelingen oefenen hun invloed uit op hoe en wat we eten. En als je kijkt naar het heden en verleden, waarom dan eens niet naar de toekomst?
En dat is wat er gebeurd in het boek What (not) to eat. Het is het eerste boek waarin een trendwatcher laat zien wat er nu gaande is en wat we mogelijk kunnen verwachten. Marjan Ippel legt de spreekwoordelijke vinger aan ons bord, in plaats van pols. In What (not) to eat bespreekt ze 10 nieuwe trends, en 1 die je als het befaamde little black dress kunt beschouwen, het item dat eigenlijk nooit uit de mode raakt.
Want wat doet een foodtrendwatcher nu eigenlijk?
Marjan Ippel kijkt vooral goed om zich heen naar wat ze ziet gebeuren rondom eten, food, en welke ontwikkelingen hieraan ten grondslag liggen. Wat en hoe we (niet) eten is iets geworden waarmee we ons kunnen onderscheiden van anderen, wat ons een bepaald imago geeft. Het nieuwste gourmetzout op tafel of het laten staan van de bedreigde blauwevintonijn geeft net zo veel status als onze nieuwe hippe auto (geen idee welke overigens over welke auto we het dan hebben!). We zijn het zelfs over ‘food’ gaan hebben, en allerlei nieuwe termen en woorden ontstaan om de nieuwe producten en ontwikkelingen te kunnen duiden. En dat heeft ook een naam gekregen: foodlingo, de taal van ons eten.
De 10 trends
Na deze uitleg worden achtereenvolgens de 10 trends zoals Marjan Ippel deze onderscheidt besproken. Ethisch eten is de eerste en dat slaat op alle ontwikkelingen rondom duurzaam, eko- en biologisch, rauw en verantwoord eten. Maar ook over de maffiawitwaspraktijken van allerlei producenten die zich met een mooi logo een beter imago willen aanmeten. Mooi stuk over de vragen die je als bewuste consument vaak overvallen over wat nu wel en wat nu niet ‘kan’. En eigenlijk hangen alle andere 9 trends min of meer hiermee samen, omdat deze trend zo breed beschreven is.
Volgens de trend Eighties eten gaan we terug naar de tijd powereten, maar dan zonder de toevoegingen, alleen het pure spul. Van vergeten groenten en kooktechnieken en vooral zwarte eetwaar. Het verantwoord produceren lijkt niet meer te kunnen gebeuren zonder je als producent helemaal op 1 product te richten. Maar deze One-trick pony beheerst hij of zij dan wel helemaal tot in de kleinste details. Ze zijn vol Polderromantiek, maar ook zo hip als Sophistithee en couture koffie en we eten alle beesten Carnivoresk van neus tot staart om het duurzame werk zoveel eer als mogelijk aan te doen. Maar we gaan ook weer terug naar zelf doen, DIY (Do It Yourself) maak je de lekkerste jams volgens je oma’s recept. Maar daarbij vergeten we niet dat we in een multiculturele samenleving leven en laten we ons in onze keuken inspireren tot een Arabische hutspot of andere vormen van de Nouvelle Fushion of we halen een zeer verantwoorde hap Neofastfood. En toe? Gaan we Chocolholistic, en gaan we ons helemaal te buiten aan de chocola en combineren het op de gekste manieren.
En dat zwarte jurkje?
Dat is Italie natuurlijk. Maar lees zelf maar na waarom. Het boek eindigt uiteindelijk toch met het lijstje dat we van (food)trendwatchers verwachten: wat is it en wat is out in 2010? Met een handige adressenlijst gekoppeld aan de trends. Leuk voor in de schoen of onder de boom.
En wil je gedurende 2010 nog op de hoogte worden gehouden van wat je wel en niet op je bord hoort te leggen, check dan de website Talkin’ Food waar Marjan Ippel je regelmatig zal informeren.
What (not) to eat 2010 – Marjan Ippel – Insider Media – isbn 9789490142025
—
Lees ook:What [not] to eat 2011
Lees ook:Foodlingo bijbel
Lees ook:Undergroundboerenkerstnachtmarkt
Lees ook:WINNEN Bier & Food
Lees ook:Eigengemaakt op/of de Underground Boerenmarkt
Pingback: What [not] to eat 2011 | Koken