Heb je wel eens goed naar je zak chips gekeken? Ik deed dat afgelopen week met de twee zakken Tyrrells groentechips die ik opgestuurd had gekregen. Er vielen me twee dingen op.
Hand cooked English Crips stond er op.
Crips dat zijn chips, maar waarom dat Hand Cooked? De afgelopen jaren ben ik een aantal keer in een fabriek geweest en hoe high tech ze ook zijn, er zijn altijd een paar mensen, vaak dames, die met hun haar in een blauw netje en handschoenen aan nog een kleine klus doen. Een klus die de machines niet aankunnen. Zou Hand Cooked dan betekenen dat ze echt met de chips in het vet gooien en er met een schuimspaan uit scheppen? Ik kon het bijna niet geloven.
Handgeschepte chips …
Ik vroeg het daarom na bij degene die mij de chips had opgestuurd. En het gaat wel ongeveer zo, maar om een speciale reden. Aardappels, maar ook de andere groenten die tot chips verwerkt kunnen worden, verschillen in het gehalte zetmeel en suiker dat ze bevatten, en dat heeft invloed op de baktijd. Bij elke porties die, inderdaad in een grote ‘pan’ gefrituurd wordt, staat iemand die dat bakproces en de baktijd in de gaten houdt.
Zoals we het thuis doen en zoals het vroeger in iedere chipsfabriek ging.
… versus continu gebakken chips
Veel (grote) chipsmerken doen het tegenwoordig anders. Om te zorgen dat alle chips hetzelfde zetmeelgehalte hebben, worden ze eerst in een bad water gelegd. Vervolgens worden ze over een lopende band in heel heet vet gefrituurd. Allemaal even lang, want dat is makkelijk. Ieder chipje is vervolgens even dun en krokant.
Wat maakt de bakmethode nou uit?
Bij de continu gebakken chips is ieder chipje altijd gelijk. Bij de Hand Cooked-methode zijn de chipjes iets dikker vergeleken met de lopende oliebandchips, en kunnen de chipjes ook onderling in dikte en structuur verschillen, las ik hier. Je kunt het dus als chipseter ook makkelijk herkennen, hoe de chips gebakken is.
En wat was dat tweede dat je aan de zak opviel?
De foto’s die de zakken sieren. Op zowel de groene als de oranje zak met groentechips (maar ook op de andere chipszakken van Tyrrells trouwens) staat een man met uit de kluiten gewassen groenten. Op hun website, en in het Nederlands op hun Facebookpagina kan je zelf onderschriften verzinnen bij andere oude zwart-wit foto’s en daarmee chips winnen.
Laatste vraag: hoe smaakten die Tyrrells groentechips eigenlijk?
Goed! Lekker stevig om in te bijten (en we weten nu hoe dat komt), de verschillende groenten (zoete aardappel, biet, pastinaak en wortel) zijn nog goed te proeven en de chips zijn licht gezouten. Het is dat ik niet zo’n creatieve onderschriftverzinner ben, anders had ik zeker eens een kansje gewaagd om meer van deze chips in huis te krijgen.
Maar gelukkig zijn ze ook gewoon bij AH te koop!
–
Lees ook:Pringles zijn geen chips maar koekjes
Lees ook:Actie: ruil je ‘gewone’ chips in voor Lays
Lees ook:Chips: tijd voor wat anders
Lees ook:Verzin een nieuwe smaak voor chips van Lays
Lees ook:Chips met twee sterren