Ik hou er niet alleen van om kookboeken te lezen, maar ook van romans waarin uitgebreid gekookt en gegeten wordt. Ik was daarom erg nieuwsgierig naar het boek Guinness & Rozenwater van Marscha Mehran.
In dit boek lezen we over drie zussen, Marjan, Bahar en Layla, die opgroeiden in Iran, maar voor het regime gevlucht zijn. Na een tussenstop in Londen hebben de zussen Aminpour zich gevestigd in een klein plaatsje in het westen van Ierland.
De drie zussen
De oudste zus is Marjan. Zij kan heerlijk koken en onder haar leiding hebben de zussen het plaatselijke restaurant overgenomen om de dorpsbewoners met de lekkerste Perzische gerechten te verwennen. De gebeurtenissen in het boek worden vanuit haar perspectief beschreven. De middelste zus Bahar heeft, evenals Marjan, de verschrikkingen van het Iraanse regime aan den lijve ondervonden en is ook de zus waarvan wij het minste hoogte krijgen. Het jongste zusje Layla is nog scholiere en kampt vooral met de puberproblemen die bij haar leeftijd horen.
Cafe Babylon
In het dorp wordt met gemengde gevoelgens naar het cafe (dat de naam Babylon meekreeg) en het succes van de Iraanse gerechten gekeken. Uiteraard is er in het dorp een klein clubje oude mensen die deze veranderingen maar niets vinden en actie hiertegen willen ondernemen. Al zijn er uiteraard ook dorpelingen die het drietal ondersteunen. En dat gebeurt ook als er op een dag een onbekend meisje op het strand aanspoelt en de drie zussen zich verantwoordelijk voor haar voelen. Dit meisje, Bella Rosa genoemd, en haar geheimen maakt bij de zussen van alles los over hun eigen geheimen. En meer over het verhaal zal ik niet verklappen.
Een lekker boek, maar…
Ik vond het een vlotgeschreven boek waarmee je lekker kon wegduiken in een andere wereld. Ik keek af en toe ook verschrikt op als mijn trein zijn bestemming bleek te hebben bereikt. Het las letterlijk als een trein.
Maar ik ergerde me tegelijkertijd wel aan de taal en stijl van het boek. Want of de schrijfster kan echt niet schrijven, of de vertaalster bakt er helemaal niets van. Maar ik denk dat het aan de eerste ligt. Want soms worden bepaalde situaties zo in detail beschreven, terwijl dat achteraf helemaal niet relevant blijkt, zodat je je afvraagt waarom je die informatie eigenlijk krijgt. Op andere momenten wordt juist weer heel suggestief gedaan over de ernstige dingen die de zussen hebben meegemaakt in hun geboorteland, maar daar lezen we dan weer helemaal niets over. Behalve dan dat het heel erg was. Maar dat wil ik dan wel zelf kunnen bepalen.
Kortom, een leuk boek, als je niet al te veel eisen stelt aan de details en de manier waarop het geschreven is. En, het bevat wel de recepten van de belangrijkste gerechten die in het boek voorkomen!
Marscha Mehran – Guinness & Rozenwater – Sirene – isbn 9789058315038
Koop dit boek bij BOL.COMLees ook:Muis gevonden in chips
Lees ook:Meisje (3) loopt weg om karbonaadje
Lees ook:4e #undergroundboerenmarkt aangekondigd
Lees ook:What [not] to eat 2011
Lees ook:Meisje leeft op chips
Pingback: Hongaarse bazaar | Koken