Klapperende plastic dekbedden, sleutelbloemen, viooltjesijs en een aspergeautomaat. Dat is wat ik aantrof op mijn eerste dag van mijn culinaire tripje naar Noord-Limburg. Je kon er eerder deze week over lezen. De tweede dag bleek niet minder verrassend: een reuzenchampignon, de langste asperge en een bijzonder verhaal over een hele andere witte dame…
Culinair erfgoed in Limburg
Dat de Peel en Maasvallei niet alleen het land van de asperges is, blijkt vooral als ik de volgende morgen het terrein van Museum de Locht in Melderslo oploop. Hier wordt druk gewerkt aan de bouw van een reusachtige witte koepel die op een halve platliggende champignon lijkt. Dit bijzondere gebouw moet het verhaal over de eetbare paddenstoel, die haar opmars in Noord-Limburg begon, nog mooier in beeld brengen.
Maar niet alleen het verhaal over champignons wordt in het museum verteld. Ook het verhaal van de asperge krijgt alle aandacht. Want dat is Museum De Locht, ons Nationaal Asperge- en Champignonmuseum. En inmiddels hebben we het niet meer over een klein streekmuseum wat het jarenlang was. Met de bouw van een nieuw champignonpaviljoen en nieuwe huisvesting voor het aspergemuseum is het museum drie keer zo groot geworden.
Bij Museum de Locht wordt je, aan de hand van de brede collectie, films, spel en tal van andere activiteiten, geïnformeerd over asperges, champignons, glasteelt en het boerenleven in de eerste helft van de 20e eeuw. Zo is er een aspergetunnel (30 meter lang, ruim vier meter hoog) waar je als het ware door een aspergebed heenloopt en zo de groei van dichtbij kan meemaken. Erg origineel, want normaal gesproken blijft de groei van asperges en champignons van de consument verborgen. De teelt gebeurt immers in dichte champignoncellen, terwijl asperges ondergronds in opgehoogde bedden groeien. O ja, in het museum vind je ook nog de langste asperge ooit gestoken. Hoe lang denk je dat die is?
Ambachten komen tot leven
Ik ben nog iets te vroeg in het seizoen op bezoek gekomen. Vanaf 28 april barst het seizoen van De Locht los en is er op het terrein veel te beleven: asperges steken, demonstratie van het wassen, sorteren en veilingklaar maken. Maar ook tal van andere activiteiten, zoals wijn maken, broodbakken en proeverijen. Later nog maar een keer terugkomen dus.
De asperge: het culinaire visitekaartje van Grubbenvorst
Van champignondorp Melderslo naar aspergedorp Grubbenvorst. Die titel heeft het dorp zich toegeëigend omdat er in de directe omgeving veel asperges worden geteeld en in Grubbenvorst lange tijd de grootste aspergeveiling was gevestigd. Jaarlijks worden ook op eerste pinksterdag de ‘Grubbenvorst Gewoën’, de Aspergefeesten gevierd. En als dat nog niet genoeg is, er staat zelfs een aspergemonument in het dorp.
Grubbenvorst verlaten zonder eerst hier van asperges te hebben geproefd kan niet. Dus ga ik naar de Witte Dame. Even ben ik in de veronderstelling dat de naam van de brasserie verwijst naar de eetbare stengel. Maar dan blijkt dat de naam is ontleend aan een mooie legende. Een beeldschone vrouw zou in het naburige slot nog rondspoken omdat zij vanwege haar ontrouw is vervloekt door een edelman. Het is nog steeds een heel bekend griezelverhaal van Grubbenvorst. Tegenwoordig gaat het er wat vriendelijk aan toe en wordt zij gezien als ‘beschermvrouwe’ van Grubbenvorst. Ze heeft zelfs naast de asperge de hoofdrol op het aspergefeest. Het is mij duidelijk, het dorpje heeft een nauwe band met deze mooie blanke ‘dames’.
In de Witte Dame geniet ik vaneen romige aspergesoep, een ciabatta met gegrilde asperges en zalm, en eet ik de allerlekkerste aspergebitterballen die ik ooit geproefd heb. Het recept daarvan heb ik nog niet weten te bemachtigen. Misschien is het wel net zo mysterieus als de legende.
Asperge-ijs
IJssalon Clevers mag je in Grubbenvorst ook niet overslaan. Theo Clevers, meervoudig kampioen ijsbereider maakt er meer dan 75 verschillende smaken. En of ik nog niet genoeg asperges heb gezien en geproefd deze dagen, is er ook nog asperge-ijs. Of dat lekker is? Theo Clevers maakt alleen maar heerlijk ijs. Proef zelf. Maar wees snel. Deze smaak wordt alleen tot juni bij Clevers geschept.
Ik had nog veel meer willen zien en doen in Noord-Limburg. Zo had ik willen fietsen. De rozen-, asperge- en blauwe bessenroutes spreken immers tot de verbeelding. Of een vlaai eten bij Bakker Ard Gerards in Horst. Maar nee, ik keer weer huiswaarts. Met Noord-Limburgse asperges in de achterbak. Dat wordt smullen ‘s avonds.
Ik bezocht Noord-Limburg als gast van Sandton Hotel Chateau de Raay en LiefdevoorLimburg.
Lees ook:De APPsperge: vind de asperges bij jou in de buurt.
Lees ook:Smulroute voor de asperge-liefhebber (deel 1)
Lees ook:Basisrecept witte asperges
Lees ook:Het aspergeseizoen 2012 is geopend
Lees ook:Het is weer aspergetijd!
Pingback: Smulroute voor de asperge-liefhebber (deel 1) | Koken