Het zijn schokkende cijfers: van de ruim 30 miljoen (!) biggetjes die jaarlijks in Nederland worden geboren, sterven er zo’n 3 miljoen in de eerste paar weken van hun leven. Dat is 1 op de 10! En daarbij worden er nog eens 2 miljoen doodgeboren.
Ook de moeders, de zeugen, houden het lang niet altijd vol: zo’n 60 duizend sterven er jaarlijks op de boerderij. En dat allemaal omdat wij een goedkoop stukje varkensvlees op ons bord willen hebben.
Cijfers
Stichting Varkens in Nood heeft deze cijfers naar buiten gebracht. Het destructiebedrijf Rendac dat de kadavers ophaalt en Agrovision, dat een boekhoudsysteem voor de agrische sector heeft ontwikkeld, zorgden voor de cijfers. Vanavond besteedt actualiteitenprogramma Netwerk ook aandacht hieraan.
Fokken
Varkens worden gefokt om hun vlees, dat zal geen geheim zijn. Lekker spelend in de modder, zoals je varkens in kinderboeken nog vaak worden getekend, zo zie je ze zelden meer. En dat zou ook niet kunnen, als we allemaal vlees willen eten. En in de zoektocht naar steeds efficiëntere manieren om vlees te fokken, zijn de varkens de klos. Alles is erop gericht om een zeug (vrouwtjesvarken) zo’n 30 biggetjes per jaar te laten krijgen, zo’n 13 per worp. In de natuur zouden varkens niet verder komen dan een stuk of 5 per worp en dat 1x per jaar. En dat eist zijn tol, want de zeugen kunnen niet goed voor al die biggetjes zorgen en hebben lang niet altijd genoeg melk om ze te voeden.
Alleen de knor wordt niet gebruikt
Dit was ook al te lezen in Alleen de knor wordt niet gebruikt, waarin Yvonne Kroonenberg het leven beschrijft van een gemiddeld varken in de bioindustrie in Nederland. Maar de harde cijfers maken wat mij betreft de werkelijkheid nog bitterder. En dat geldt ook voor de Stichting Varkens in Nood die er wel vanaf wist, maar niet dat de cijfers zo hoog waren. Directeur Hans van Baaij zegt: “We wisten dat de leefomstandigheden van varkens op de boerderij verre van ideaal zijn, maar dat zo veel dieren vroegtijdig sterven, sloeg ook bij ons in als een bom.”.
Tragisch geheim
En hij vervolgt: “Het is een schande dat we de dood van miljoenen dieren accepteren als een onvermijdelijke bijkomstigheid van de vee-industrie. De dieren worden gezien als wegwerpproducten. Men heeft alleen oog voor het aantal dieren dat per saldo overblijft.”. Deze massale sterfte zie hij als een van de meest tragische geheimen van de varkenshouderij.
De consument
En dat allemaal omdat wij graag iedere avond een goedkoop stukje vlees op ons bord willen hebben. Hans van Baaij zegt daarover: “Consumenten moeten zich realiseren dat ze door goedkoop varkensvlees te kopen, dit soort praktijken in stand houden.”. En deze uitspraak maakt mij wel nieuwsgierig: ga jij nu minder vlees eten of kies je voor biologisch vlees als je dit soort nieuws leest? En hoe lang houd je dat dan vol?
De foto komt van de website van Varkens in Nood.
Netwerk, 10 juni 2009, NED1, 18.15 -18.45 uur
——————————————————————————————————–
Lees ook:Alleen de knor wordt niet gebruikt – Yvonne Kroonenberg
Lees ook:Nederlanders kritisch over veetransporten
Lees ook:Jamie Oliver doodt kuikens op tv (filmpje)
Lees ook:Voedselcontrole in het geding
Lees ook:App Superwijzer
Pingback: Alleen de knor wordt niet gebruikt - Yvonne Kroonenberg | Koken
De belangrijkste oorzaak is het opvoeren van het aantal biggen dat een zeug krijgt per jaar. Dat ligt nu al op gemiddeld 30 per jaar. De zeugen worden gefokt (en waarschijnlijk ook gevoerd) op een zo groot mogelijk aantal biggetjes. Dat ze zwakker zijn en meer kans hebben tijdens of vroeg na de geboorte te sterven wordt voor lief genomen.
Dit heeft dus in eerste instantie weinig met leefomstandigheden te maken, want als men met eko-varkens ook zo fokt, gebeurt daar min of meer hetzelfde.
Het is ook niet zo dat wij als NL consumenten dit in stand houden. Meer dan 2/3 van alle varkensvlees is voor de export.
De sterftegraad vind ik niatuurlijk te hoog, maar veel schokkender is het dat er bijna geen dierenartsen meer aan te pas komen als een dier ziek wordt.
Ik eet nauwelijks varkensvlees, want ik vind wat je standaard in de winkel ziet gewoon niet lekker! Een enkele keer vind ik iets bijzonders, zoals een heel ander varkensras. Dat is dan meestal ook bio-vlees.
Ja, de zeugen worden meermaals per jaar bezwangerd en ouur gefokt op hun zeug-kwaliteiten. Dat boekje “Alleen de knor wordt niet gebruikt” vond ik echt heel leerzaam, en schokkend.
Varkens in Nood schrijft ook op de website “Omdat een veearts te duur is, worden doodzieke dieren simpelweg ‘apart gelegd’, waarna ze aan hun lot worden overgelaten.”. Dat zouden we met een hond niet doen!
in de natuur sterven er 5 op de 10
En wat wil je hiermee zeggen, Henk?