Alleen de knor wordt niet gebruikt – Yvonne Kroonenberg

Een intrigrerende titel: Alleen de knor wordt niet gebruikt. Hij komt van een uitspraak van een pr-man van een varkensslachterij, die hiermee wil uitdrukken dat alle onderdelen van een varken gebruikt worden. Deze man komt aan het woord in het boek met deze titel van Yvonne Kroonenberg, die voor Varkens in Nood over het leven van een varken in de bio-industrie een biografie schreef.

Haar doel? Mensen vleesvrezend te maken, en daarmee bedoelt ze dat het geen kwaad kan eerbied te tonen voor het leven dat beesten gaven om op onze borden terecht te komen. Wij als consument hebben invloed op de omstandigheden waarin een varken (maar ook koeien, kippen en andere dieren die voor het vlees gefokt worden) leeft en sterft. Dat wordt wel duidelijk als je Alleen de knor wordt niet gebruikt leest.

Beren
Van de bevruchting tot de slacht en de verkoop van vleesprodukten, Yvonne Kroonenberg beschrijft het leven van een gemiddeld varken in de bio-industrie. Ze bezocht hiervoor allerlei soorten bedrijven die ‘iets met varkens’ doen en beschrijft haar bevindingen en ideeën hierover in dit boekje. Zo kunnen we lezen hoe fokberen (mannetjes varkens) hun sperma afstaan op een houten bankje. Week in week uit, en na 1 of 2 jaar worden ze geslacht en verwerkt tot dierenvoer.

Zeugen
De zeugen, dat zijn vrouwtjesvarkens, leven iets langer. Maar ze hebben het niet beter. Zeugen werpen 116 dagen na de bevruchting. Normaal gesproken brengt een varken 5 a 6 frislingen (pasgeboren varkentjes) voort, maar tegenwoordig kan dat wel oplopen tot 13 per worp. Gemiddeld haalt zo’n 10% van de varkentjes het niet. Na 25 dagen zogen worden de biggetjes bij de zeug weggehaald. De zeug is na 5 dagen weer ‘berig’ en ze wordt opnieuw bevrucht. Woensdag 10 juni 2009 bracht Varkens in Nood nieuwe cijfers naar buiten, over de enorme sterfte van pasgeboren biggetjes, lees ze hier.
Gemiddeld is een zeug 2,2 x per jaar drachtig en brengt ze daarbij 28 frislings voort. Na zo’n drie jaar wordt de zeug geslacht.

Vleesvarkens
De biggetjes blijven 25 dagen bij de moeder en moeten daarna op eigen benen staan. Bij de geboorte wegen biggetjes 1,5 kilo, na 4 à 5 weken 8, en na 10 weken 25 kilo. Dan spreken we van een vleesvarken. Als het beest zo’n 115 tot 120 kilo weegt, dat is ongeveer na 6 maanden, wordt het geslacht. Bedenk dat varkens wel 15 jaar zouden kunnen worden!

Cijfers
Dit zijn de kille cijfers. En daar blijkt het in de varkensindustrie vooral om te draaien. Iedere verandering in de leefsituatie van de varkens wordt door de betrokkenen uitgedrukt in euro’s en in centen per kilo varkensvlees. Als wij een dubbeltje meer over hebben voor een karbonaatje kan er al veel veranderen in de leefsituatie van deze varkens. Maar ook de supermarkten zijn schuldig, zij hebben zoveel macht dat ze vlees tegen stuntprijzen in de winkels kunnen leggen. 

Yvonne Kroonenberg heeft haar ervaringen, de opgedane kennis en alle cijfers zo opgeschreven dat Alleen de knor wordt niet gebruikt een goed en vlot te lezen boekje is geworden. De zware kost en heftige beelden worden daarmee iets beter verteerbaar, maar ze komen nog altijd hard aan. Met name de, ook al door Yvonne Kroonenberg genoemde, “anonieme eentoningheid”  van de business blijft schokkend! En daarmee eigenlijk verplichte kost voor iedere vleeseter.

Yvonne Kroonenberg – Alleen de knor wordt niet gebruikt – Contact – isbn 9789025430481 

Bekijk een hoofdstuk uit het boek, foto’s en filmpjes over de varkensindustrie op website De Knor of Koop dit boek bij BOL.com

—————————————————————————————————————

Lees ook:1 op 10 biggetjes sterft vroegtijdig in bio-industrie
Lees ook:Digitaal varken, echt varkensvlees
Lees ook:Jort Kelder maakt bezwaar tegen 80.000 rookworsten voor Elfstedentocht
Lees ook:Het varken dat niet dood wilde
Lees ook:Meer kip, minder vlees